Ceketimi attım sırtıma Gidiyorum dostlar buralardan Dönüp te bakmadan ardıma Gidiyorum dostlar buralardan
Her yanımda ezilmişlik Ufkuma doğru yürüyorum Beni kahreden yıkılmışlık Onu da yanımda götürüyorum
Biçare mahzun yüreğimi Hazin duygularım dişlerken Temiz zamana kaçıyorum Geçitleri ayaklarım işlerken
Yokuşlara bir bir çıkarken Akan sulara bent oluyorum Habire bana doğru akarken Kendimi akıntıda buluyorum
Mazime güle güle deyip Gurup vakti uğurlamak istiyorum Sabır taşını bağrıma basıp Artık kendimi ağırlamak istiyorum |